Wat als we wat meer de voeding zouden organiseren zoals in Slovenië? (6 van 10 lessons from the IRSPP)

Normal 0 21 false false false NL X-NONE X-NONE Slovenië is  op zomervakantieafstand-per-auto. Ik lees er van alles over, maar niet over hun voeding In september 2022 had ik het voorrecht deel te mogen nemen aan werkconferentie van de  www.irspp.org. Ik heb weer veel mogen leren van en met landen uit de hele wereld. Leren over ons vakgebied Inkoop, en dat in Slovenië. Ik lees er van alles over, maar niet over hun welvaartsziekten Waarom het noemen van Slovenië belangrijk is? Omdat mijn eerste les die ik heb opgedaan niet over Inkoop gaat, maar over gewoontes van het gastland Slovenië die een relatie hebben met welvaartsziekten. Specifieker: overgewicht en obesitas. Overgewicht en obesitas zijn een vreselijke glijdende epidemie Die op hun beurt weer leiden tot allerlei andere welvaartsziekten zoals diabetes type 2, arteriosclerose en arteriële aandoeningen. Kortom, ze staan aan de basis van veel vervelende aandoeningen die de samenleving ook nog eens veel geld kosten. En voor de individuele mens zitten de kosten naast belastingafdrachten en zorgbijdragen (‘ach, dat is maar geld’) in een slechtere gezondheid, lagere kwaliteit van leven en ook een korter leven. Wat mij opviel in Slovenië; vrijwel allemaal slanke mensen Dat begon al met de mensen van de organisatie. Maar goed, die zitten wellicht in eenzelfde soort wereldje waardoor ze erg slank zijn. Toen ik meerdere schoolklassen langs had zien lopen had ik wel door dat er iets bijzonders was, maar ik had nog niet door wat dat dan was. ‘Je gaat het pas zien als je het door hebt’  van wijlen Johan Cruijff was hier van toepassing. Vrijwel iedereen was slank. Sterker nog: in de meeste schoolklassen was iedereen slank, van leerling tot en met begeleiders. Als er ook maar 1 iemand was die wat zwaarder was – wat ik in Nederland als gemiddeld, onopvallend zou bestempelen – dan was dat een zichtbare uitzondering. ‘Als je het eenmaal ziet, kun je het niet meer niet-zien’ . Van wie deze uitspraak komt weet ik niet , maar hij is wel vam toepassing. In de stad viel het me vervolgens op. Bij de mensen die werkten in restaurants, cafés en winkels, en de toeristen versus de niet-toeristen. Het zit in gewoontes van individuen, en in vanuit de overheid gereguleerde gewoontes In het netwerk van de IRSPP heb ik mijn observatie voorgelegd met de vraag: wat doen jullie wat wij niet of wat laten jullie wat wij niet laten? Het antwoord van een local geeft voor (grotendeels) de logische verklaring; <…> the reason is that the majority of households still cook proper meals today – relatively little pre-cooked food is used. The main meal is lunch, not dinner. And children in kindergartens have 4 meals a day already in kindergarten. Majority of children go to kindergarten, it is paid based on income of parents – might be even for free. Also in primary and secondary school education all schools provide for warm cooked lunch. Nutritionists are employed in schools. In accordance with the Green public procurement Decree at least of 20% ingredients have to be organic. <…> Nader bekijken, zeker met oog op de lange termijn We hebben met de actuele crisis in veel huishoudens en bij publieke instanties toch al de dialoog op tafel over verstrekken van voeding op scholen. Voor de korte termijn zou dat een samenlevingsvraagstuk moeten oplossen. Wellicht ligt hier ook wel een sleutel voor de lange termijn: ziektes en zorgkosten voorkomen en inspelen op het steeds verder toenemen tekort aan handen. Veel open mind gewenst! Richard #openmind #lerenvananderen #vooroordelenelimineren #inkoopecosysteem

Plaats een reactie